Elveda / Şiir

 Nurdan, beladan bir nar al-ma göğsümde

Ok bakışlarına kan çanağı ufukların

Mahçup düşüyor taş bayırlarda biten ot

Her gün yeşerecek daha da filizlenecek

Bilmezmiş gibi elbet bu kafes delinecek

O zaman sonbaharda ıslak ağaçlar gibi

O zaman sade ten, kuru topraklar gibi

O zaman bağıraşan mavi şimşekler gibi

O zaman sanki ıssız, sessiz feryatlar gibi

O zaman dudaklarımda titrek bir an kalmış

Bakışlarım sana, kravatım tavana mıhlanmış.

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Notlar: Bir Zamanlar Sevdiklerim

Notlar: Soliptik Enaniyet

An