Os2
Bir gün saygı duyduğum yaşlı bir adam bana "ayağını düşünüyor musun?" diye sormuştu. "Hayır neden düşüneyim ki?" dedim. "Ayağında taş yok o yüzden düşünmüyorsun" demişti. İnsanın acıya hassasiyeti her şeyden fazladır. O kadar ki hassas olduğu tek şey o gibidir. Vücudunuzdaki her bir organ işlevini mükemmel bir şekilde yerine getiriyor olsa dahi ayakkabınızdaki bir taş bütün gününüzü zehir edebilir. Büyük ölçekte de durum böyle. Dünya ince bir ayar üzerine kurularak hayat var olmuş. Elektron yükünün biraz fazla yahut az olması çoğu şeyi imkansız kılardı. Güneşin dünyaya uzaklığı ve yakınlığı da hayatı imkansız kılabilirdi. Bulunduğumuz evren hayatı yaşanılabilir kılmak için en berbat evren. Milyarlarca ince ayarın neticesinde hayat ancak var olabiliyor. Böyle bir hayatta da hissedebildiğin tek şeyin acı olması en anlamlı ve direkt şekilde doğanın kanunu olarak özetlenebilir. Bunlar yetmezmiş gibi bütün bu toplum, sen, ben, kendim, bu sonsuz drama, aptal ...