Hac Yolunda Bir Karınca

Francisco Goya "The Sleep of Reason Produces Monsters" Ah sonbaharlar, ortasından yazıyorum başınıza, genel bir geç kalmışlığın ifadesi olarak. Benli bensiz akıyor buğulu nehirlerim, ben olmadan olmayacakmış gibi Allah'tan akşamlar hatırlatıyor.  Yadsınabilirliğimizi. Bizim yüzümüzden mekik dokuyorum, kainatın yaratıcısı olmak ve hiçbir muhabbete layık olmamak arasında. Biz ve "miz", evet. Bir kafeste 2 benlik yaşıyormuş nasılsa? Birine ben desek ötekine beden. Ne cüretle razı gelmediğim bir şeye harekete geçirmeye çalışırsın sen bedenen? Bir avatara kusursuz nitelikler atfedip buna "l'amour" demek sana düşmüş müdür sahiden? Kes artık! Ne diyorsam o! Susmalıydın bilincin karşısında yıldız tozu olarak. Ah senin kanında o kadar kölelik var ki... Ehlileşmeli, daha yıllarca zincire vurulmalısın. Şimdi yabancılığını da çekmeyeceğin üzere hücrene, uzun gecelere, karanlıkla öpüşmeye... İkimizin de iyiliği için kazananı ben olmam gereken bize karşı verilec...